Projecten

Het betreft een studie onder leiding van Prof.dr. Harald Merckelbach van de Universiteit Maastricht en dr. Joost à Campo, psychiater van het Centrum Forensisch Psychiatrische Zorg, uitgevoerd door Alfons van Impelen, die dit onderzoek uitvoerde in het kader van zijn wetenschappelijke stage in de afronding van zijn studie Psychologie.

In dit onderzoek wordt onderzocht in hoeverre een stijl van opereren bij patiënten waarbij ze zich slechter lijken voor te doen dan ze in werkelijkheid zijn, voor meer desruptief gedrag verantwoordelijk zijn dan de categorie patiënten voor wie dit niet geldt. In dit onderzoek werd gebruik gemaakt van de Structural Inventory of Malingered Symptomatology (faking bad), de Malingering Scale (faking bad) en Supernormality Scale Revised (faking good). De patiënten die akkoord gingen met het afleggen van genoemde tests werden vervolgd in hun gedragingen binnen de afdeling en gescoord op dagdagelijks desruptief gedrag aan de hand van verpleegkundige observaties.

In de zomer van 2012 rondde Alfons zijn studie af aan de hand van 35 onderzochte patiënten. De resultaten van dit onderzoek zullen in de vorm van een posterpresentatie worden gepresenteerd op het Voorjaarscongres in april 2013.

In december 2012 zette Jette Freeman het onderzoek van Alfons van Impelen voort. Zij zal als toevoeging aan genoemd onderzoek iedere patiënt ook nog onderwerpen aan een verkorte psychopathiechecklist.

Een onderzoek van dr. Maaike Cima, psycholoog en onderzoeker verbonden aan de Universiteit Tilburg. Binnen het Centrum Forensisch Psychiatrische Zorg staat het delict en de preventie van delicten centraal. Alle patiënten worden geacht deel te nemen aan een Delictketengroep, waarbij op systematische wijze het proces, waarin patiënten komen tot delictgedrag, wordt geanalyseerd en doorgenomen.Middels een serie praktische modules rondom het delictketendenken wordt getracht tot een reductie in delictgedrag te komen.

Een onderzoeksproject dat plaatsvindt onder supervisie van Prof. dr. Henk Nijman van de Radboud Universiteit Nijmegen en dr. Joost à Campo van het Centrum Forensisch Psychiatrische Zorg te Heerlen in samenwerking met en uitgevoerd door Manon Budy, studente psychologie aan de Universiteit Tilburg.

In dit onderzoek wordt gewerkt met een polshorloge dat 7x24 uren de huidgeleiding kan meten bij patiënten. De huidgeleiding is een afgeleide van het stress- en arousalniveau van patiënten Het idee achter het onderzoek is dat het huidgeleidingsniveau substantieel toeneemt voorafgaande aan agressief gedrag bij patiënten binnen een gesloten opnameafdeling. In dit onderzoek wordt aan patiënten gevraagd twee dagen een horloge te dragen dat hun huidgeleiding meet om vervolgens via systematische ”halfuren registraties” van het getoonde gedrag op de afdeling, een korrelatie te vinden tussen huidgeleidingsniveaus enerzijds en desruptief gedrag anderzijds. Dit onderzoek is gestart in het najaar van 2012 en hopelijk kunnen we in het voorjaar van 2013 de eerste resultaten presenteren.

Dit onderzoek vindt zijn wortels primair binnen het Centrum Forensisch Psychiatrische Zorg, alwaar het probleem van onttrekkingen aan- en ontvluchting uit behandeling als groot probleem werd onderkend. Door systematische evaluaties van de variabelen die in dezen een rol spelen trachten we meer grip te krijgen op dit probleem.

Aan dit onderzoek zijn Joost à Campo, psychiater en Hoofd Research and Development Forensisch Psychiatrische Zorg en respectievelijk Karin Hellings en Bart Vandergraessen als studenten psychologie verbonden.

Eerste resultaten van de systematische evaluaties van de onttrekkingen en ontvluchtingen uit onze afdeling zijn gepresenteerd in de vorm van een posterpresentatie op het Voorjaarscongres van de Ned. Ver. v. Psychiatrie in 2012.

Aan de hand van de relevante variabelen in dezen is een onttrekkings- en ontvluchtingsscorelijst ontwikkeld, die voor iedere ontvluchte dan wel onttrokken patiënt wordt ingevuld.

Het betreft een onderzoek onder supervisie van Prof. dr. Corine de Ruiter en dr. Joost à Campo van respectievelijk de Universiteit Maastricht en het Centrum Forensisch Psychiatrische Zorg i.s.m. Prof. John Petrila van de University of South Florida.

Aan dit onderzoek werkte verder mee een aantal studenten van de Universiteit Maastricht in de afstudeerrichting Forensic Psychology, te weten Micky Kuijer, Sanne van Berkel en Lotte de Geus.

De eerste onderzoeksuitkomsten werden reeds in het voorjaar van 2012 op het Voorjaarscongres van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie gepubliceerd in de vorm van een posterpresentatie. Interessant was de vergelijking van de ervaring van dwang en drang in de GGZ waar het ging om een vergelijking met name van de reguliere GGZ-populatie enerzijds en de forensisch psychiatrische populatie anderzijds.

Dit onderzoek is een samenwerkingsproject tussen de Universiteit Maastricht in de persoon van dr. Maarten Peters, psycholoog verbonden aan de Master in Forensic Psychology en dr. Joost à Campo, verbonden aan het Centrum Forensich Psychiatrische Zorg te Heerlen. Het onderzoek is uitgevoerd door psychologe Sandra Timmermans, die dit deed in het licht van haar masterthesis voor de afronding van haar studie Master in Forensic Psychology.

De onderzoeksuitkomsten zullen tijdens het Voorjaarscongres van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie in 2013 worden gepresenteerd in de vorm van een posterpresentatie.

Het project behelst het onderzoeken of het Externaliserende Spectrum een valide model is om comorbide verslaving en antisociale persoonlijkheid te verklaren bij patiënten uit de forensische zorg. Het is een onderzoek dat in samenwerking met de Radboud Universiteit Nijmegen plaatsvindt in de personen van Prof.dr. Henk Nijman, Prof. dr. Cor de Jong, psychologe Sabrina Soe-Agnie en dr. Joost à Campo van het Centrum Forensisch Psychiatrische Zorg.